Marslı'nın yazarı Andy Weir'dan yeni bir kitap Artemis. Yazarın ilk kitabı Marslı. Marslı ile ilgili çok güzel yorumlar okumuştum. Filmini izledim ama kitabını okumadım. Kitabını okumadan filmi izlediğim için belki kitaba karşı olan ilgimi kaybettim. Artemis çıkınca film olmadan okumak istedim. Özellikle çıktığı ilk günlerde çok sık karşıma çıktı ve iyi ki okumuşum diyorum şimdi.

''Seni dünyaya hazırlamaya çalıştım. Sana hiç yumuşak davranmadım çünkü dünya da sana yumuşak davranmayacaktı ve ben hazır olmanı istiyordum. Arada sırada kavga da ettiğimiz oldu - bana kavga etmeyen bir ebeveynle çocuk göstermezsin. Ve hayatının farklı olmasını dilediğim kısımları da yok değil. Ama bütününe bakınca, güçlü, kendi başının çaresine bakabilen bir kadın oldun ve seninle çok gurur duyuyorum. Ve bu manayla da seni yetiştirdiğim için kendimle gurur duyuyorum.''

''Artemis'e gelmek masraflı, burada yaşamak da acayip pahalıdır. Ama sadece zengin turistler ve eksantrik milyarderlerden oluşan bir şehir olmaz. İşçi sınıfına da ihtiyaç var. III.J.Parababası Zenginpiç'in kendi tuvaletini temizlemesini beklemiyorsunuz herhalde, değil mi?''

''Bana kalırsa buradaki en güzel şey Artemis'in kendisiydi. Şehir güneş ışığının altında bir avuç metal meme gibi parlıyordu. Ne var? Şair miyim ben? Memeye benziyorlar işte.''

''Çok az insan babalarının onları ne kadar sevdiğinin ölçümünü yapabilir. Ama ben yaptım. Bu iş kırk beş dakika sürmeliydi ama babam bunun üzerine üç buçuk saat çalıştı. Benim babam beni her şeyden yüzde 336 daha çok seviyordu.''

Yeni bir kitapta görüşmek üzere...

Yıllar Sonra, geçtiğimiz haftalarda elime ulaştı. Yazar Hasan Karataş ile tanışmamın ardından çok daha anlamlı bir başlangıç yaptığım kitaplardan oldu. Uzun yıllar aynı şehirde yaşamışız, kitapta o günlerden izler bulacağımı söylemişti. Dediği gibi oldu.

''Bir yüreğe dokunun, onu hissedin, onun atışını duyun, onun çabasını görün ve siz de hayal kurun. O hayale ulaşmak için kocaman değil, minik adımlar atın, bir gün mesafeler bitecek, sizin kararlılığının her şeyi aşıp sizi hayalinize ulaştıracaktır.''

''Bu deniz bu güneş Çekiyor içine sanki İçim bir hoş Eski bir dost, Bir tanıdık sanki Yıllar önce ayrılıp Ait olduğum yerdeyim sanki.''

''Zaman işliyor saat gibi tik tak. Düşüyor yine zamanı dolan bir yaprak. Her şey muntazam, her şey tastamam. İşliyor her şey saat gibi tik tak ve anlıyorum ki bize bir şeyler anlatıyor düşen her yaprak. Anlıyorum ki şu eşsiz sanat, geçen her saat, beni ruhumun zirvesine götüren bir nasihat.''

İçten, akıcı ve edebi bir dil ile yazılmış. Hüzün, mutluluk, umut, ayrılık, acı, aşk gibi hayatın içindeki bir çok duyguyu hissediyorsunuz. Şiir ve deneme türünün birlikte sunulmasını ayrıca sevdim.

Bu kitapla birlikte fark ettim ki uzun zamandır şiir kitabı okumuyormuşum. Blogumda yer verdiğim tek bir şiir kitabının olmamasına ne demeli bilemiyorum. Kısa boşluklarda bir iki sayfa okuyarak bitirmek zorunda kalacak kadar yoğun bir hafta geçirdiğim bir dönemdeyim. Bu nedenle bir haftaya yayarak yavaş yavaş, büyük bir zevkle okudum. Umarım devamı gelir.

Yeni bir kitapta görüşmek üzere...

Kopmayan Bağlar, Mert ve Filiz karakterinin anlatıldığı tam bir aşk romanı. Mert ve Filiz aynı üniversitede okuyan iki genç ve her gün yaptıkları tren yolculukları sırasında tanışıyorlar. Kısa sürede birbirleriyle çok şey paylaşıyorlar ve arkadaşlıkları aşka dönüşüyorum. Mert daha muhafazakar bir ailede büyüyor, konu din olduğunda çok fazla sorgulamadan, ailesinden gelen alışkanlıkları sürdürüyor. Filiz ise sürekli sorguluyor, düşüncelerini çekinmeden ortaya koyabiliyor. Mert ve Filiz farklı düşüncelere sahip olsa da birbirlerini yargılamadan, söylemek istedikleri şeyleri tüm açıklıklarıyla ortaya koyma cesaretini gösteriyorlar. Öncelikle din üzerinden gidiyor hikaye, sonra farklı toplumsal sorunlara değiniliyor. Birbirleriyle olan diyalogların çoğu bu tren yolculuklarında geçiyor.

Kitap Mert'in tarafından ele alınıyor. Tüm hikaye onun dilinden, onun düşünceleriyle aktarılıyor. Bu nedenle Mert'in aşkı, duyguları ve Filiz'in yanında olma çabası daha fazla ön plana çıkıyor. Hisleri doruk noktasına çıkmış bir karakteri okuyorsunuz. Filiz'in düşüncelerine ise birbirleriyle olan diyaloglarda yer veriliyor. Yazarın anlatımı ise gayet akıcıydı. Özellikle diyalogları çok başarılı buldum. Hikayenin ise biraz zayıf kaldığını düşünüyorum yanında. Daha farklı bir akış bekledim açıkçası ama olmadı.

Yazar Mustafa Ay ve Penhar Yayınevi hakkında hiç bir bilgim olmadan başladım bu kitaba. Sanırım yeni bir yayın evi. Birçok yayınevi kitap kapaklarında hazır görseller kullanıyor. Böylece hikayeden çok farklı kitap kapakları çıkıyor ortaya ve hiç kaliteli durmuyor. Bu kitap kapağını, iç ve dış tasarımını çok sevdim ben. Kapak tasarımının hikayeyi yansıttığını düşünüyorum.

''Açık denizlerin soğuğunda kaybolmuş bir gemi gibi onca yıl hissizce gezindiğimi, şimdi ise bir elin uzanmış beni kalbimden bir anda yakaladığını, bana hayat verdiğini hissediyordum.''

''Dünyada anlaşılmadan bir başına yaratılmış yine hiç anlaşılmadan bir başına ölüp gidecek bir varlık gibi ölünceye kadar yaşamanın ağırlığını ilk kez tüm varlığıyla hissediyordum, çünkü Filiz beni bu ağırlığı duymaktan kurtarmıştı. Belki o ağırlık hep oradaydı, yerli yerindeydi ve orada kalacaktı, ama eskisi gibi ağır gelmiyordu bana artık.''

Yeni bir kitapta görüşmek üzere..