Sosyal Medyanın Kötü Yanı
Çarşamba, Ağustos 31, 2016
Önümüzdeki ay blogumu açalı bir yıl olacak ve ben bu nedenle mutluyum. Sadece blog açmak için açmadığım ve blog dünyasına bir çöp daha eklemediğim için de. Düzenli olarak yayınlarımı girdim ve kendime göre bir başarıya da ulaştığımı düşünüyorum. En azından birçok kişiyle tanıştım. Yeni insanlar, yeni hayatlar keşfettim. Kalplerinde hiç bir kötü niyet olmayan insanlarla iletişime geçme fırsatı buldum. Güzel yorumlar aldım. Birçok bloga yorum bırakarak iletişime geçtim. En önemlisi çok fazla şey öğrendim. Düşündüğümde günde kaç kişiyi ziyaret ediyorum. Kaç tane yayın okuyorum inanın bilmiyorum. Sadece şunu söyleyebilirim ki blogum benim en büyük eğlencem oldu. Sabah kalktığım an ne oldu ne bitti diye oturuyorum başına ve gece yatarken de son bir bakmadan uyuyamıyorum. Bu bir yıl içerisinde bir kere bile rahatsız edilmedim. Kötü niyetli mesajlar almadım. Saygısızca konuşan insanlar çıkmadı karşıma. Bu nedenle blogırları ve blogları çok seviyorum. Beni olduğum gibi kabul eden, yargılamayan ve desteklerini esirgemeyen kişilerle dolu.
Sosyal Medya ise hiç kuşkusuz bize yeni kapılar açıyor ve kişilerin bize ulaşmasında aracı görevi görüyor. Bu nedenle blogumla birlikle fotoğraflarımı paylaşmak için bir Instagram hesabı ve alıntılar paylaşmak için bir Twitter hesabı açmıştım. Twitter hesabımda olmasa da Instagram benim için faydalı bir platform oldu.
Asıl anlatmak istediğim ise Facebook. Facebook sadece bir iki haftadır var hayatımda Kitap Güneşim olarak. İlk olarak iyi taraflarından bahsetmek istiyorum. Çok güzel kitap gruplarıyla tanışma fırsatı buldum. Yeni kişiler keşfettim ve bilmediğim yeni şeyler öğrenmeye devam ediyorum. Blogumdan tanıdığım kişilerle daha fazla iletişime geçme fırsatı buldum. Açık söylemek gerekirse kısa süre içerisinde iyi bir takipçiye ulaştım. Paylaşımlarımla birlikte blogum günlük olarak iyi bir ziyaretçiye ulaştı. Sosyal Medyanın Kötü Yanı ise daha fazla ağır bastı benim için. Hayatımda hiç bu kadar rahatsız edildiğimi hatırlamıyorum.
İlk olarak şunu söylemeliyim. Facebook adresim ve sayfamda kendime ait tek bir fotoğrafım yok. Kendime ait hiç bir bilgide. Tamamı bloguma ait fotoğraflar ve yayınlarından oluşuyor. Buna rağmen öyle kötü niyetli mesajlar alıyorum ki bugüne kadar niye beklediğimi hatırlatır gibi bana. Sürekli olarak birilerini engellemek zorunda kaldığım yetmiyormuş gibi bir de Facebook Mesenger uygulaması nedeniyle telefonuma gelen aramaları iptal etmekle uğraşmak zorunda kalıyorum üstelik.
Bambaşka amaçlar uğruna açtığım hesabım kısa süre içerisinde naber, nasılsın tatlım, tanışabilir miyiz, çok güzelsiniz sadece tanışmak istiyorum(tek bir fotoğrafımın olmamasına rağmen), seni seviyorum, daha söyleyemeyeceğim yüzlerce mesaj geliyor. Cevap vermediğiniz de ise durmuyor mesajlar engelleme koyduğunuz ana kadar. Sürekli olarak artarak gelen mesajlar. Küfürler, hakaretler hiç bitmiyor.
İnsanların bu derece amaçsız olduklarını bilmek ve görmek beni inanılmaz derecede korkuttu. Hiç bir amacı ve ruhu olmadan yaşayan insanlar topluluğu. Aklından, zekasından ve en önemlisi insanlığından kuşku duyduğum çok fazla insan oluşuverdi etrafımda bir anda. Kadın olarak yaşıyor olmanın ne kadar zor olduğunu tekrar hatırlattı bana. Kim olduğunuz, işiniz, mesleğiniz, nerede yaşadığınız, nasıl biri olduğunuz önemli değil. Önemli olan sadece orada bir yerde kadın olduğunuzu belirtmiş olmanız. Sürekli bir arayış içindeler ve nasıl bir umutla besleniyorlar bilmek imkansız. Sizden ne istiyorlar ve ne bekliyorlar.
Kitaplar üzerine bir sayfa olduğunu dahi fark edemeyecek kadar boş insanlar olduklarını görmek çok üzücü. Örnek vermek gerekirse güneş hanım tanışabilir miyiz diyenler oldu. Yada kitap sayfasıysa napalım ben kitaplarla değil sadece seninle ilgileniyorum diye mesaj atanlar. Gerçekten böyle insanların varlığından haberdar olmamak isterdim. Ama istediğim imkansız sanırım. Böyle insanların varlığı sürekli olarak artarken üstelik.
Bambaşka amaçlar uğruna açtığım hesabım kısa süre içerisinde naber, nasılsın tatlım, tanışabilir miyiz, çok güzelsiniz sadece tanışmak istiyorum(tek bir fotoğrafımın olmamasına rağmen), seni seviyorum, daha söyleyemeyeceğim yüzlerce mesaj geliyor. Cevap vermediğiniz de ise durmuyor mesajlar engelleme koyduğunuz ana kadar. Sürekli olarak artarak gelen mesajlar. Küfürler, hakaretler hiç bitmiyor.
İnsanların bu derece amaçsız olduklarını bilmek ve görmek beni inanılmaz derecede korkuttu. Hiç bir amacı ve ruhu olmadan yaşayan insanlar topluluğu. Aklından, zekasından ve en önemlisi insanlığından kuşku duyduğum çok fazla insan oluşuverdi etrafımda bir anda. Kadın olarak yaşıyor olmanın ne kadar zor olduğunu tekrar hatırlattı bana. Kim olduğunuz, işiniz, mesleğiniz, nerede yaşadığınız, nasıl biri olduğunuz önemli değil. Önemli olan sadece orada bir yerde kadın olduğunuzu belirtmiş olmanız. Sürekli bir arayış içindeler ve nasıl bir umutla besleniyorlar bilmek imkansız. Sizden ne istiyorlar ve ne bekliyorlar.
Kitaplar üzerine bir sayfa olduğunu dahi fark edemeyecek kadar boş insanlar olduklarını görmek çok üzücü. Örnek vermek gerekirse güneş hanım tanışabilir miyiz diyenler oldu. Yada kitap sayfasıysa napalım ben kitaplarla değil sadece seninle ilgileniyorum diye mesaj atanlar. Gerçekten böyle insanların varlığından haberdar olmamak isterdim. Ama istediğim imkansız sanırım. Böyle insanların varlığı sürekli olarak artarken üstelik.
27 yorum
Merhaba,
YanıtlaSilÖncelikle on birinci ayınız kutlu olsun; önümüzdeki ay, yıl kutlamaya da gelirim :)
Hep düşünüyorum ve söylüyorum ki blog ortamı farklı. Burada hakikaten daha nitelikli bir yaşam söz konusu.
"Gülü seven dikenine katlanır." diye bir atasözü var; madem Facebook sayesinde hem yazılarınızın görüntülenme sayısı artıyor hem de yeni insanlar ve bloglar keşfediyorsunuz, o zaman bahsettiğiniz varlıkları görmezden gelmeye çalışmak en iyisi. Ama öte yandan düşününce görmezden geldikçe arsızlaşma ihtimalleri var ki(zaten söylüyorsunuz) bu durumda nasıl yaklaşmak gerektiği konusu iyice kördüğüm haline geliyor. Sabır diliyorum.
Teşekkür ediyorum. Blog dünyası gerçekten çok farklı. Burada çok daha rahat ve özgürüm gerçekten. :) Diğer tarafta ise hesabımı tamamen kapatıp eskisi gibi devam etmeliyim belkide :)
SilÇok üzüldüm malesef böyle niyeti bozuk insanlar her yerde :(
YanıtlaSilSanırım öyle. :) Sürekli olarak ta artıyorlar :(
SilFacebook konusunda size tamamen katılıyorum. Benim blogumun facebook sayfasında yeni kitap çıkaran kişilerden ki bunlara yazar demiyorum mesajlar geliyordu. Yanlış anlaşılmasın cıkardigi kitabın arkasına saklanıp mesaj atanlardan bahsediyorum. Çok rahatsız edici bir durum. Ben de facebook hesabımı kapattım ve şimdi rahatım. İnstagram ve twitter ile blog etkileşimi yeter de artar bile. Kafam rahat olsun :)) Bloguna şimdiden nice yıllar diliyorum. ...
YanıtlaSilFacebook konusunda size tamamen katılıyorum. Benim blogumun facebook sayfasında yeni kitap çıkaran kişilerden ki bunlara yazar demiyorum mesajlar geliyordu. Yanlış anlaşılmasın cıkardigi kitabın arkasına saklanıp mesaj atanlardan bahsediyorum. Çok rahatsız edici bir durum. Ben de facebook hesabımı kapattım ve şimdi rahatım. İnstagram ve twitter ile blog etkileşimi yeter de artar bile. Kafam rahat olsun :)) Bloguna şimdiden nice yıllar diliyorum. ...
YanıtlaSilTeşekkür ederim :) En iyisini yapmışsınız. Gerçekten sıkıntılı bir duruma dönüşebiliyor. :(
SilMerhaba arkadaşım ;
YanıtlaSilÖncelikle ne mutlu sana ve emeğine sağlık diyeyim ...
İnan ki böyle durumlar olabilir endişesi ile şahsi facebook ve sayfa facebook hesabımda kullanmıyorum kapalı tutuyorum . Mesajları sayfa içinde yapsınlar diye bırakıyorum . En azından orada online olup olmadığınızı görmüyorlar . Messenger kısmını kapalı tutun inanın sorun yaşamazsınız . Allah a şükür şahsi fotoğraf koyduklarım bile böyle bir yaklaşım olmadı ... Sizin şansınıza ters durum olmuş ... Oldukça da sinir bozucu bu durumlar ...
İnsan var insancık var diyorum ...
Çok geçmiş olsun ...
Siz üzülmeden devam edin hepsine inat ;)
Bende sadece sayfayı kullanmayı düşünüyorum. En iyi çözüm bu olacak gibi gözüküyor. Diğer türlü önüne geçemiyorum gerçekten :)
SilBence hemen facebook Messenger bölümünü kapat gitsin ... Online olduğun da görünmesin ... Mesaj gelse bile spama düşer ve sonrası yitip gider ... İstediğin gibi kullan arkadaşım ...
YanıtlaSilSevgiyle kal
Teşekkür ederim canım :) Ne varsa blog arkadaşlarımda var valla :) Uyguladım bile
Silblogumu ne kadar çok sevsem de diğer sosyal medya hesaplarını bir o kadar sevmiyorum. hele ki facebooktan nefret ediyorum. bu sebeple stratejik olarak yanlış bir karar olsa da bütün sosyal medya hesaplarımı kapattım. sadece bloggerdeyim. ben bu blogu mutlu olmak için açtıysam ben böylede mutluyum... az ama öz ve samimi dostlarla...
YanıtlaSilÇok haklısın gerçekten. Az ama öz samimi dostlar. :) Facebook gerçekten sıkıntılı.
SilBlog ortamı çok samimi ve sakinken sosyal medya için aynı şeyi söyleyemem, orada bambaşka bir dünya var ve rahatsız edici bir çok şeyde. Yaşadıkların için üzüldüm, umarım devam etmez.
YanıtlaSilUmarım devam etmez. Devam etmese dahi. Böyle insanların varlığını görmek ve bilmek dahi üzücü :)
SilFarklı gerekçelerle olsa da facebooka bir türlü ısınamadım ben de. Bloglar ve bloggerlar bir başka hakikaten :)
YanıtlaSilKesinlikle öyle :)
SilMerhabalar :)
YanıtlaSil1. seneniz hayırlı olsun. Ben de yeni bir blogger olarak birinci senemi kutlayabilirim inşallah. Size özendim. :) Uzun zamandır facebook kullanmıyorum. Sildiğimde özgürleştiğimi ve rahatladığımı hissetmiştim adeta. Kişisel olmayan bir hesaba bile bu şekilde mesajlar geliyorsa hala gözlemlediğim gibi basit insanların çoğunlukta olduğu bir platform. Messenger uygulamasını kaldırıp mesaj kısmına fazla göz atmazsanız rahat edeceğinizi düşünüyorum. İletişim için de bloga özel bir mail adresiniz yer alabilir.
İnşallah kutlayabilirsiniz. :) Çok güzel bir duygu. Gerçekten çok fazla basit insan var ve bunu bilmek üzücü. Mesenger uygulamasını kullanıyor olmamın ne denedi. Kitaplar ile konuşabilmekti ancak. Böyle bir şeyin olmadığını anladığım an kapattım :)
SilÜlkem abazaları, ne diyeyim keşke olmasalar
YanıtlaSilAynen öyle keşke olmasalar. Ama giderek çoğalıyorlar galiba :)
SilBlog tutmak o kadar basit insanların yapabileceği bir iş değil. O nedenle bloggerlerin rahatsız edeceğini sanmıyorum. Facebook bence insanların kendilerini değil olmak istedikleri kişileri sergiledikleri sahte bir yer gibi geliyor.
YanıtlaSilBenim merak ettiğim, twitter, instegram, facebook ve blog hep bir arada zor olmuyor mu? Nasıl zaman yetiriyorsun :)
Kesinlikle katılıyorum. Bende blogırda böyle bir şeyle karşılaşılmayacağından neredeyse eminim :)
SilTwittera neredeyse hiç zaman ayırmıyorum diyebilirim. Dediğim gibi alıntılar paylaşabilmek için açmıştım ama çok fazla kullanmıyorum. Instagram da ise zaten blogumda paylaşmış olduğum fotoğrafları paylaşıyorum. Aslında blogdan sonra en çok zamanımı alan Instagram. Facebook da ise bir iki haftadır varım ve olmasamıydım demeye başladım bile :) Blog ise en çok zaman geçirdiğim yer:)
heeeey sen blog çevremizde en sevdiklerimdensin. ayrıca, kitap konusunda en güvendiklerimden. ayrıca, kitap yazıların daq en sevdiklerimden. bence de blog en iyisi. ya face e şaşırdım ama. yani, feysine üye olmayanlardan mı mesaj geliyor. face çevremiz de hep blog çevremiz. sana mesaj atanlar blogçu değil o zaman. bence takma kafana mesajları. engelle cevap verme filan bıkarlar sonunda. bizim blog çevresi çok tatlı ya feyste. :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim :) Bizim blogculardan değil tabiki de. :) sayfamdam gelmiyor böyle mesajlar. :) Gelen arkadaşlık isteklerinin tamamını kabul etmemeliyim sanırım :) Ama gözden kaçıyor işte. Günde o kadar çok arkadaşlık isteği geliyor ki :)
SilMaalesef facebook beni de hayal kirikligina ugratti. Özel hesabi sadece blog sayfam için kullaniyorum gerisi zaman kaybi.
YanıtlaSilYararı var tabi ki ama zararı da çok. Bende sadece blog sayfam için kullanıyorum :)
Sil