Hasan Karataş ile tanışmam Yıllar Sonra isimli ilk kitabıyla olmuştu. Şiir ve deneme türünü birlikte sunduğu bu kitabı beğenmiştim ve blogumda yer vermiştim. Şimdi ise ikinci kitabı olan Mor Melankoli ile buluşturdu beni. Uzun bir emeğin ürünü olduğuna inandığım bu kitabını da büyük bir keyifle okuduğumu söylemeliyim. Üstelik bu kitap çok daha samimi ve içten geldi bana. Bu durumun elbette bir çok nedeni olabilir ancak sosyal medyada zaman zaman şiirlerini okuma fırsatı bulmam yabancılık çekmeden okuma nedenim sanırım.

Mor Melankoli 4 bölümden ve 40 başlıktan oluşuyor. İlk kitabında olduğu gibi şiir ve deneme türü birlikte sunuluyor. Her başlık yeni bir konuyu getiriyor ve bir çoğunda konuyla ilgili bir şiire yer veriliyor. Bu anlamda ilk kitabı olan Yıllar Sonra ile benzerlikler gösteriyor.
Mor Melankoli hüzün, ayrılık, yalnızlık, aşk, sitem, umut gibi derin duyguları fazlasıyla hissettiren bir kitap. İçten, samimi ve akıcı bir dili var.

Eleştirmek istediğim tek şey ise bir hikayesi varmış gibi hissetsem de kapak tasarımı olurdu sanırım. Karina Yayınevi bir çok yeni yazara kapılarını açan bir yayınevi ancak şu kapak tasarımlarına biraz daha özen gösterse ne güzel olur demeden geçmek istemiyorum.

''Aşk sensin. Kıymeti yok şehirlerin. Senin olmadığın yerlerin. Kara kalem resim gibi önemi yok bütün silüetlerin, bütün renklerin, desenlerin, mevsimli mevsimsiz açan çiçeklerin.''

''Öldürdüğün birine yeniden umut olma.'' demiştim. Sen sustun. Bütün cevapları ölçüp tarttın kendi iç dünyanda. Kaybetmeyi sevmediğini o zaman anladım. Kaybetmekle yüzleştiğinde insan, gidecek olanların kıymetini yeniden anlıyor.''

Yeni bir kitapta görüşmek üzere...

İthaki Yayınlarının Bilimkurgu Klasikleri ve Karanlık Kitaplar serisinden haberdarsınızdır diye düşünüyorum. Benim bu aralar okuduğum ve okumak istediğim bir çok hikayeyi içinde barındırıyor İthaki Yayınlarından çıkan bu iki seri. Bilimkurgu Klasiklerini bir çoğumuz biliyoruz artık. Karanlık Kitaplar serisi ise korku ve gotik türünde yazılmış hikayeleri içinde barındırıyor. Bu iki serinin içinde de çok iyi kitaplar, çok iyi hikayeler var. Özellikle Bilimkurgu Klasiklerini okuduğum da günümüz bilimkurgu kitaplarıyla karşılaştırmadan yapamıyorum ve itiraf etmeliyim ki bu kitapların büyük bir kısmını baya hafife almama neden oluyor. Özellikle geçmişten geleceğe bakma fikrine kendimi kaptırmış durumdayım ve bu iki seriyi baya yakından takip ediyorum. 

İthaki Yayınlarından okuduğum son kitap ise 1897 yılında yazılmış olan Görünmez Adam ve bu hikayenin önemi görünmez olma fikrinin ortaya atıldığı ilk bilimkurgu hikayesi olması. İlk Görünmez Adam hikayelerinden biri olmasının yanı sıra aynı zamanda bilimsel açıklamalarla bu durumu daha da gerçekçi kılmayı başarması yazarın. 

Kitap, yazarın Garip Adam olarak nitelendirdiği Griffin'in bir pansiyona yerleşmesiyle başlıyor. Griffin ayrıca kitaba ismini de veren görünmez adam ve görünmez olma durumunu başarmış olan bir bilim adamı. Bir bilim adamı yıllarca görünmez olabilmenin yollarını arıyor. Tüm zamanını hatta tüm parasını bu uğurda harcıyor ve sonunda başarıyor.

Ancak tüm enerjisini görünmez olma uğruna harcamış olan Griffin hayalini kurduğu bu şeyle gelen sorunlarla da mücadele etmek zorunda kalıyor. Sonuçta bir insan ve insani ihtiyaçları aynı şekilde devam ediyor. Öncelikle bu çalışmaları gizli tutması ve varlığından kimsenin haberdar olmaması gerektiğinin bilincinde hareket etmesi gerekiyor. Bu ise sandığı kadar kolay olmuyor. Öncelikle kıyafetlerinden kurtuluyor. Ancak soğuk günlerde tamamen çıplak gezmek çok da kolay olmuyor. Hayatta kalabilmek için yemek yemesi gerekiyor. Bir şeyler yediğinde ise midesi yediklerini sindirinceye kadar midesinin içindeki bu besinler görünüyor. Çamurlu yollarda yürüyemiyor, çünkü ayak izleri hemen belli oluyor. Buda insanların tuhaf bir şeyler olduğunun farkına varmasına neden oluyor. Ve barınması hatta uyuması gerekiyor. Ancak bunların hepsini insanların onu fark etmeden yapması hiç kolay olmuyor.

Çektiği tüm bu sıkıntıların sonucunda bir karar veriyor. Eğer yanında bu sıkıntılardan kurtarabilecek bir dostu olursa hayatın onun için daha kolay ilerleyeceğine inanıyor. Ancak bu kişiyi bulmak ve bu kişiyi kendine inandırmak hiç kolay olmuyor. Güvendiği insanlar tarafından sürekli sırtından bıçaklanan bu Garip Adam sonunda öfkeli, şiddet eğilimleri olan birine dönüşüyor. 

Bu kitap aslında hepimizin zaman zaman kurduğumuz hayallere başka bir pencereden bakıyor. O hayallerin nasıl bir kabusa dönüşebileceğini gösteriyor bize. Yazar H.G. Wells söylendiği kadar var zamanın ötesinden gelen yazarlardan biri ve diğer kitaplarını da yakın zamanda okumak istiyorum. Zaman Makinesi ilk sırada okunmayı bekliyor.

''Yine de aklımdan, yanımdan geçenlerden birine yaklaşıp her şeyi anlatmak ve kendimi onun merhametine bırakmak da geçmiyor değildi. Ama yaklaşma çabalarımın uyandıracağı dehşeti ve o zalimce şiddeti de çok iyi biliyordum.''

''Şüphesiz görünmezlik istediklerimi elde etmemi sağlıyordu. Ama onların tadını çıkarmamı da imkansız kılıyordu.''

''Ne bir sığınağım, ne elimde bir şey, ne de dünya yüzünde kendisine güvenebileceğim bir insan vardı.''

Diğer bir kitapta görüşmek üzere...